جلسه دفاع از پایان نامه: خانم آذر كريمي: مهندسی پلیمريزاسيون
 خلاصه خبر: اثیر نانوذرات گرافن اکسایدی پیوند خورده با پلیمر پلی اتیلن گلایکول بر رفتار تورمی و پایدارسازی خاک رسی در حضور الکترولیت‌ها
چکیده:استفاده از مواد افزودنی پایدارساز دیواره های رسی، در فرمولاسیون سیالات حفاری بسیار ضروری و نیازمند تحقیقات بیشتری برای افزایش کارائی است. در این تحقیق، تاثیر گرافن اکساید (GO)پیوند خورده با پلیمر پلی اتیلن گلایکول (PEG) با سه جرم مولکولی مختلف بر رفتار تورمی خاک رس در محیط آب مقطر و آب نمک مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان داد، در هر دو محیط آب مقطر و آب نمک، نمونه‌های نانوذره پیوند خورده، میزان تورم رس را به صورت هم نیروزادی ( به مقدار بیشتری از جمع جبری کاهش تورم ناشی از و در حالت منفرد) کاهش می‌دهد. اثر هم افزایانه فوق به کاهش آبدوستی و پایداری در بستر آبی و افزایش تمایل به خاک رس، در نتیجه اتصال ها، نسبت داده شد. در محیط آب مقطر، تاثیر نانوذرات پیوند خورده بر کاهش تورم مستقل از جرم مولکولی بود. از طرف دیگر، در محیط آب نمک، با افزایش بیشتر وزن مولکولی PEG از 1500 به 6000 گرم بر مول، میزان تورم خاک رس کاهش یافت. اما، با افزایش بیشتر وزن مولکولی PEG از 6000 به 16000 گرم بر مول، میزان تورم دوباره افزایش یافت. به عبارت دیگر، نانوذره پیوند خورده با PEG با جرم مولکولی 6000 گرم بر مول، در نتیجه ایجاد تعادل فی مابین کاهش آبدوستی ، از یک طرف و افزایش ابعاد نانو افزودنی، از طرف دیگر، بالاترین تاثیر را بر کاهش تورم در محیط آب نمک نشان داد. بررسی تاثیر غلظت نانوذرات پیوند خورده بر کاهش تورم رس، حاکی از افزایش کارائی آنها در مقادیر کمتر بود.بعلاوه، مطالعه اثر دما بر رفتار تورمی رس در حضور افزودنی ها نشان داد، نانوذره پیوند خورده با PEG دارای جرم مولکولی 6000 گرم بر مول، تورم را، حتی در مقایسه با پتاسیم کلرید، پایدارساز معمول در صنعت حفاری، به میزان موثرتری کاهش می‌دهد. نهایتا، نتایج آزمون غوطه وری، تاثیر مطلوب نانوذرات پیوند خورده را بر پایدارسازی خاک رس در شرایط مشابه با شرایط عملیات حفاری تائید نمد. 22 اسفند 1397 / تعداد نمایش : 1527
|